The Blackwater Fever - The Depths

Danger In Sound
2013

Ο πυρετός φαίνεται όλο και να πέφτει κυκλοφορία με την κυκλοφορία μετά το Sweet Misery του 2008, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συνεχίζουν να βγάζουν καλά τραγούδια. Του φετινού In Depths δεν του λείπει η ροκ σεβεντίλα, ίσα ίσα όσο το άκουγα και μέχρι το τελευταίο κομμάτι το τζιν μου όχι μόνο απέκτησε καμπάνα, αλλά αυτή ήταν τόσο μεγάλη που λίγο έλειψε να καλύψει όλο το χαλί…όσο για το μαλλί σε κάποια στιγμή θα με ζήλευε και ο κιθαρίστας των Nightstalker!...το blues είναι που φαίνεται να έχει υποχωρήσει, η τουλάχιστον ένα αόρατο χέρι στο στούντιο  με μια πατσαβούρα το έχει παραγυαλίσει…έκανα και ρίμα…

Ας είναι κι έτσι…δεν πειράζει, ποτέ δεν είχαμε πολύ μεγάλες απαιτήσεις απ’ αυτούς. Μερικά ωραία rock όπως τον παλιό καιρό τραγούδια, ίδρωμα της ελαφρά λερωμένης από καρπούζι φανέλας, η καρότσα του παλιού ford φορτηγακίου γεμάτη με κάσες μπύρες καλυμμένες με λίπασμα για να ‘ναι παγωμένες (ιδέα του ranx είναι δεν φέρω ευθύνη για τυχόν παρενέργειες), blues πάθος, ε και καμιά γκρουβιά που και που σαν το All Night Long του In Stereo η το Now She’s Gone του The Depths…

bandcamp 

Detroit Rebellion

"Detroit Rebellion kick out some seriously grimy and groovy garage blues laced with chugging jazz rhythms, and I'm hopping on the bandwagon right now....And the next time Walter White and Jesse decide to rob a train of methylamine, they could draw inspiration from the grimy gallop of "Dirty Boots" and first single, "Fork In the Road."

RIYL

“Recommended If You Like”

Los Tones

The story behind the nickname, as I know it, is that during his legendary microphone lectures, the late Lou Burroughs (one of the founders of EV) would beat a 664 against a 2 x 4, and/or use it to hammer nails into a board, and then plug it in and use it for the rest of his presentation. 
ό,τι να 'ναι

TheYouAndWhatArmyFaction - Breathtaker

και όποιος διαμαρτυρηθεί ότι βάζουμε συνέχεια τις ίδιες εγχώριες μπάντες να του λιώσουν τα ακουστικά απ' τον καύσωνα και να του κολλήσουν μόνιμα στα αυτιά παίζοντας στο ριπίτ Σφακιανάκη. 

the Courtneys

η πρώτη μέρα για φέτο που μας βάρεσε η ζέστη, τα αποτελέσματα.. ολοφάνερα

Το λίκνο της αρρυθμίας (Fuck their world)

Ο άνθρωπος αγωνίζεται, κατακτά, ματώνει για να παραμείνει άνθρωπος και το 
δικαίωμα του αυτό κεκτημένο να θεωρείται.

Όμως ευφυέστατα και εμπνευσμένα τρικ ανατροπής δεδομένων, κεκτημένων και αξιοπρέπειας έρπουν με  διαφορετικό τρόπο κάθε φορά και....... λυπούμαστε πολύ …….κατάλυση.
Ξανά ο άνθρωπος αγωνίζεται, κατακτά, ματώνει για να παραμείνει άνθρωπος.......
Όμως ευφυέστατα τρικ ανατροπής κεκτημένων……………..
Ξανά ο άνθρωπος αγωνίζεται, κατακτά, ματώνει…………….
Όμως ευφυέστατα και εμπνευσμένα τρικ…………….
Ξανά ο άνθρωπος ματώνει………….
Όμως ευφυέστατα και εμπνευσμένα τρικ…………….
Ξανά ο άνθρωπος…………….
Όμως……………..
Ξανά………………

Όμως......................

Ξανά.............

Όμως............

Ξανά............

Όμως...........

Ξανά............
Ό άνθρωπος…………Κατάλυση

Πάμε πάλι... (χορωδιακά)
Ο άνθρωπος αγωνίζεται κατακτά, ματώνει…………

Τι διάολο χρειάζεται για να παραμείνει άνθρωπος? 

Πόσο εμπνευσμένο θεωρώ  αυτό το τραγούδι και πόσο μ εκφράζει......

Ίπταται?

Ο αλαφροΐσκιωτος έρως ίπταται σαν τα τσαλαπετεινά του ουρανού δηλ... (εγώ)

Φτερά έχει αλλά δεν ίπταται, κάτι σαν τις κότες δηλ... (Rank)

κι όμως ίπταμαι, δια του λόγου το αληθές δηλ......(Έρως)

               

Occults

Και μόνο που μας δίνουν ελπίδες για 'sex after death' αξίζει να ασχοληθούμε μαζί τους.
Στο bandcamp για όλο το 7".

Kid Congo & The Pink Monkey Birds - Conjure Man (7'', 2013)

Πρώτη ανάρτηση στον Airesia, μην ανησυχείτε, δεν θα σας τα πρήζω από εδώ τόσο συχνά όσο στο δικό μου blog, γράφω με τρεμάμενα χέρια, με ζώνουν τα φίδια, αρχίζω να σκέφτομαι ότι δεν θα τα καταφέρω, μα το ιλιγγιώδες ποσό με τα πολλά μηδενικά στην ουρά, που μου έχουν υποσχεθεί ότι θα μπει αμέσως μετά στον τραπεζικό μου λογαριασμό με κάνει να συνεχίζω…και να μου λένε από πάνω ότι αυτά είναι ψίχουλα μπροστά σε όσα τσεπώνει η συμμορία κάθε μήνα….φφφφφφ, βαθιά ανάσα, σκούπισμα του ιδρώτα με την ανάποδη της παλάμης, γουλιά νερού που καίει, τσιγάρο…

Ο Kid Congo και οι Pink Monkey Birds μόλις κυκλοφόρησαν το νέο τους άλμπουμ με τίτλο Haunted Head, αλλά εγώ θα μείνω προς το παρόν σ’ αυτό το single που βγήκε πριν λίγο καιρό, με τα δύο τραγούδια του να μη περιέχονται στο LP.

Όπως και στον δίσκο έτσι και σ’ αυτό το επτάϊντσο, ο Kid μοιάζει να θυμάται –δίχως ποτέ να ξεχνά βέβαια τους Gun Club ή τους Bad Seeds- τις μέρες που μαζί με τα ιερά τέρατα, τον Lux Interior και την Poison Ivy περιπλανιόντουσαν χαμένοι βαθιά μέσα στην ψυχεδελική ζούγκλα.

Ειδικά το ομώνυμο τρακ, το Conjure Man, με τον επιβλητικό αργό Crampικό ρυθμό του, τα ανάλογα φωνητικά, την χαρακτηριστική κιθάρα του Kid, αλλά -όπως βλέπουμε και στο βίντεο- και την βοήθεια της ονειρομηχανής, μια εφεύρεση του Brion Gysin που τόσο αγάπησε ο William Burroughs (υπάρχουν κομμάτια χειροποίητα προς ενοικίαση για όποιον ενδιαφέρεται, τιμές λογικές), μπορεί και ανασκάπτει μνήμες από μέρη σκοτεινά, πράσινα και υγρά, όπου διάφορα αμφίβια και λεμούρια είδη έκοβαν βόλτες πάνω στον πλανήτη χιλιάδες χρόνια πριν.

Από τα τραγούδια της χρονιάς!

Παιδιά είμαι Online στην μπάνκα και περιμένω το μπαγιόκο, μη με ξεχάσετε…ευχαριστώ!