Τους μεν τους θυμάμαι καμία εικοσαετία πριν σε κάποιο δάσος
παραδίπλα να εξαφανίζονται πριν καν εμφανιστούν και προλάβουμε να
εγκλιματιστούμε.
Τον δε πάλι, να μας αποζημιώνει με ένα ατελείωτο σετ και να
μας κάνει να παραπατάμε κατά την αποχώρηση, περίπου την ίδια εποχή.
Τώρα πια παραπατάμε και μόνοι μας, είτε είναι μαζί
είτε χώρια.