skaribas live

Είπαμε και εμείς χτες να συνδράμουμε με την παρουσία μας την μοτοσυγκέντρωση – river party ως ξεγραμμένοι από τους συλλόγους (λόγω δια βίου φθοράς) μηχανόβιοι.

Έτσι αλλά μπρατσέτα με τον Επιθεωρητή GK δηλώσαμε παρόν εν μεσουρανούσα οικονομική κρίση, κρίση ταυτοτήτων & υπαρξιακών αναζητήσεων.

Και οι δυο δεν δηλώνουμε φανατικοί του Ska & της Reggae απλά κάτι έχει πάρει το αφτί μας για τον μεγάλο Bob, τα Jammαρίσματα των Bad Brains και τους Gogol Bordello κι εκεί τελειώνει η ιστορία, εν ολίγης υγρόν αγοράζαμε και μπύρες ως συνήθως..

-Επιθεωρητή τι γνωρίζουμε για την μπάντα, ρώτησα δίνοντας το εισιτήριο μου στην είσοδο.

-Μπα λίγα πράγματα, απλά ότι δηλώνουν μια Ska, reggae, rock, Punk, Hip hop, funk, soul, Folk, Band σε ένα εναλλακτικό δέσιμο με τα χάλκινα της Φλώρινας, είπε βάζοντας το εναπομείναντα κομμάτι του εισιτηρίου από τον έλεγχο στην τσέπη του.

-Καμιά σχέση με τον Μπαρμπαγιαννη τον Σκαρίμπα από την Χαλκίδα τα όσα αφορούν το πνευματικό τους υπόστρωμα, ρώτησα?

-Θα δείξει μου απάντησε

Μπύρες ανά χείρας, την αισιοδοξία μας διπλωμένη παραμάσχαλα και αναμονή…

Αρχικά εμφανιστήκαν στην σκηνή 6 μουσικοί, 2 κιθάρες στην μια ο Ασκληπιός Ζαμπέτας (Τρύπες) στην δεύτερη ένας τύπος που θύμιζε kid congo powers, μπάσο, ντράμς και 2 πνευστά.

Ξεκίνησε το μπάσο σε γνωστό reggae rhythm ακολουθεί δυναμικά η ντραμς, οι κιθάρες σε Reggae riffακια με την σειρά τους τα πνευστά… και τότε εν αιθρία….

η σκηνή πλημμυρίζει κόσμο στο πρώτο δυνατό σκάσιμο της μπότας των τυμπάνων, παιδιά, λες και τα μαζέψανε από τον δρόμο διακόπτοντας το παιχνίδι τους για ένα ξέφρενο pyjamas Party, αναζητώντας τις πρώτες τους εμπειρίες από alcohol, tobacco και την μυρωδιά του έρωτα από πλουμιστές παγωνίτσες παλιές καραβάνες του αρχαιοτέρου επαγγέλματος.

Ένα πολύχρωμο Circus enalakticus που είναι σε θέση να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις ενός παιδικού Party αλλά και την πρώτη σειρά καθισμάτων της φιλαρμονικής της Βιέννης κάνοντας τις λεπτεπίλεπτες (λόγω επιπέδου) σόλες των παπουτσιών τους να συνοδεύουν διακριτικά (μην τους πάρουν χαμπάρι) τον ρυθμό.

Η διάρκεια ανεξέλεγκτα ξέφρενη, στα παρασκήνια λες και ήταν εν αναμονή για το δικό τους 3λεπτο ο Paul D. Hudson των Bad Brains, o Manu Chao, Primus στοTommy the cat, Serj Tankian στο Cigaro cigaro , οι Pogues sto Fiesta, έτοιμοι να σου φτύσουν κατάμουτρα σαν φλούδια απο passatempo όλο τους τον νεανικό ενθουσιασμό, μετατρέποντας παράλληλα τους αθλιοτέρους Ελληνικούς στίχους σε μουσικό μεγαλείο όπως “Πέρασα μα βόλτα από το ΤΕΕ εχθές και μου χαμογέλασες, ο γιος του Τάκη πέθανε, ασε με μάνα σηκώνω Moicana”.

Τελικά μετά από όλα αυτά διέκρινα και μια σχέση με τον μπαρμπαγιάννη τον Σκαρίμπα από την Χαλκίδα, το έξυπνο χιούμορ, κουκουβαουου στο γιουσουρούμ, το ιδιόμορφο γράψιμο και παίξιμο ανάλογα…. Είπα του επιθεωρητή κατά την έξοδο μας.

Αι στα κομμάτια ξέφυγα πάλι και είπα πως δεν θα γράψω για μουσική... έκρυθμες καταστάσεις......ρε τούτοι δω είναι καλοί.......Skaribas...

Επομένως δικαίως δηλώνουν ως “Σαρκαστές εμπνευσμένου δηθενισμού”