Triffids

Είναι πλέον φανερό ότι το θέμα Αστραλία , Νέα Ζηλανδία και περίχωρα θα εξαντληθεί μέσα από το blog μας μέχρι να χοροπηδάτε σαν τα "καγκουρλό" όλοι σας (hi frankroo).Έτσι λοιπόν το κομμάτι της πίτας που μας μοιράστηκε ήταν η χλωρίδα και η πανίδα της Αστραλίας. Αρχική ιδέα ήταν να ασχοληθούμε με τον σπάνιο λύκο που ποζάρει στο νέο εξώφυλλο του Νικολάκη και της παρέας του, αλλά το θέμα εξαντλήθηκε από άλλους ζωολόγους με μεγαλύτερη εμπειρία και χρόνια, στην πλάτη τους.

Έτσι μιας και τώρα τελευταία δεν βλέπουμε και κανένα μουσικό ήρωα να μας κάνει ''κούκου" πραγματικά και βαρεθήκαμε το παιχνίδι ποιος θα ποστάρει πρώτος το Χ και Y νέο άγνωστο μέτριο γκρουπάκι , είπαμε να ασχοληθούμε-θυμήσουμε κάτι παλιό και καλό,(σαν το ποτό που πίνουμε στον Αιρεσία).Τι καλύτερο από τον κο Mc Comb με την παρέα του, τους Triffids.

Το πρόβλημα είναι τι να πούμε για τους Triffids , ότι το Calenture είναι δισκάρα και μόνο το Born sandy devotional το ξεπερνάει (με τα Raining pleasure & In the pines κάπου στο ενδιάμεσο ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο;)το οτι η φωνή του David μας άφησε νωρίς(1999), αφού πρόλαβε να μας συστήσει και στους Blackeyed susans κλπ κλπ .Από το Pearth ξεκίνησαν το 1980 και μέχρι το 1990 μας έδωσαν 6 εξΑΙΡΕΤΙΚΑ άλμπουμ, με το Black swan να είναι το κύκνειο άσμα τους(ίσως έφταιξε ο τίτλος του). Στην περίπτωση των Triffids τα πολλά λόγια δεν χρειάζονται , η μουσική είναι που μετράει και μιας και είναι γνώριμοι και αγαπημένοι για όλους μας , δώστε τους την ευκαιρία για ένα ημερήσιο αφιέρωμα «for your ears only”.Το ίδιο κάναμε και εμείς , ο πρόλογος και τα υπόλοιπα ήταν «πρόλογος» για να σας ψήσουμε να τους ξαναθυμηθείτε. BURY ME DEEP IN .. MUSIC λοιπόν.

the Triffids - Too Hot to Move by Spectrejan

προς Αιρε&σια: τώρα που γίναμε ενδεκάδα, είμαστε πιο δημοκρατικό ή πιο ποδοσφαιρικό blog;