Η συνέχεια (Part 2)

Η κολοκύθια τούμπανα Production συνεχίζει να επιμένει στην ουτοπία των ληγμένων, η ταινία τεκμηρίωσης Τζούμ τζούμ ταρατατζούμ and Greek Coffee Part 2 είναι γεγονός.
Η συνέχεια επί της οθόνης...

Τζουμ τζουμ ταρατατζουμ and Greek Coffee (Part 1)

Η κολοκύθια τούμπανα Production παρουσιάζει την υπερπαραγωγή της προχθεσινής εξόρμησης.

Η μικρού μήκους ταινία διάρκειας 4 sec και κάτι ψιλά επιβεβαιώνει την ουτοπία μιας μίνιμαλ αναζήτησης σε αντιπαράθεση με τον κακό μας τον καιρό και τον ανάποδο.

Rank μην περιμένεις να δεις την μούρη μου στην ταινία διότι βρίσκεται πίσω από της κάμερες.

Η συνέχεια επί της οθόνης.

Αναμονή για το Part 2.

Η λάθος πλευρά του δρόμου…

Το να βαδίζεις στην σωστή πλευρά του δρόμου θεωρώ πως είναι θέμα τύχης και ολίγον τι αφηρημένης μάλιστα.

Δεν σημαίνει τίποτα…

Όμως συμβαίνει….

Να βαδίζουν άνθρωποι στην λάθος πλευρά του δρόμου, τότε  ο στιγματισμός δράττοντας της ευκαιρίας  αποκτά πρόσωπο ιδεολογικό.

Δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό αυτό σημαίνει κάτι για τους ίδιους και τους άλλους.

Όμως είμαι βέβαιος πως είναι μια κατάρα που  κουβαλάν από γεννησιμιού τους εκατέρωθεν.

Tom παίξε ένα μπλουζ   για αυτούς τους εκατέρωθεν καταραμένους Wrong side of road…

ΥΓ. Όμως νιώθω κάτι, όταν αντικατοπτρίζεται το λανθάνον 16:9 είδωλο μου στην κόρη του ματιού τους…(βλ. photo No 2)

Cassette tape part 1

...-Ρε μαλάκα, τι κομματάρα είναι αυτή;
-Είδες, είναι το καινούριο του ΧΧΧ των ΨΨΨ, σ' αρέσει ε;
-Nαι ρε φίλε κάνε με μια κασετούλα επιλογές και βάλτο κι αυτό μέσα.
-Φέρε κασέτα, δεν έχω μία.
-Γράψε σε μια δικιά σου και θα στη φέρω αύριο.
-Δε γράφω τίποτα, θα φέρεις πάλι εκείνες τις γαμημένες τις noname που μου σπάνε το ΤΖΙΒΙΣΙ μου, πριν μια βδομάδα άλλαξα κεφαλή πάλι.
-Γαμήσου και μη γράφεις τίποτα, έτσι κι αλλιώς οι εγγραφές σου είναι χειρότερες κι απο εξωτερικές.
-Κι εσύ να πάς να πας να αγοράσεις κάνα δίσκο και να γράφεις μόνο σου, φτωχομπινέ..
-Εγώ ρε μαλάκισμένο να αγοράσω, που το σπάνιο EP των ΥΥΥ ακόμη να μου το γυρίσεις..
-Τ' αρχίδια μου θα πάρεις ρε, αφου μου το 'δωσες για να πάρεις τη διπλή συλλογή των ΝΝΝ που τους καραγούσταρες τότε. Αντε φακ.
-Τι  παπαροανταλλαγές μου λες τώρα ρε παπάρα που έχεις φάει όλους τους δίσκους της παρέας...
   Ακολουθούν και άλλα κοσμητικά και ψιλοπαρεξήγα που κρατάει μέχρι...
ΝΤΡΙΙΙΝ
-Ελά σπίτι μαλάκα, πήρα το καινούριο των ΡΡΡ.
-Σοβαρά ρε, έχει μέσα και το ΒΒΒ, τι κομματάρα είναι αυτή το άκουσα στη εκπομπή του ΓΓΓ, έρχομαι, κασσετούλα έχεις να μου το γράψεις.....


κλικάρουμε την κασσετούλα και βουαλά, απλά και χωρίς παρεξήγα και σπασμένα τζιβισιά.
click on the tape

Φωτογραφικός κόκκος

Επτά συναπτά έτη, πέρασαν από τότε που άγγιξα τελευταία φορά εκείνο το φωτογραφικό κασελάκι με επένδυση αλουμινίου, ξέρετε από αυτά που τα αγοράζουν οι φωτογράφοι για να πουλάνε μούρη, λες και το κύρος ή η αξία του φωτογράφου κρίνεται από την επένδυση αλουμινίου, anyway ήμουν μικρός τότε που το αγόρασα, να με συγχωρήσετε.

Τι έλεγα ααα! Ναι..

Εκεί μέσα λοιπόν είχα φυλακίσει τότε 2 υπέροχα μωρά,  δυο μωρά που συντρόφευαν την παλάμη μου από το 1989, μέχρι που αποφάσισα να ασχοληθώ με τα καταραμένα pixel,  μην προτρέχεται δεν πρόκειται  για σύνεργα αυνανισμού για κάτι άλλο μιλάμε, αλλά τι λέγαμε? ααα ναι, εν έτη 1989 αποφάσισα να δώσω την F301 κοψοχρονιά… όχι δεν ήθελα να πω αυτό, κάτι άλλο ήθελα να πω, α ναι…

Για το κασελάκι λέγαμε , το άνοιξα λοιπόν και….

Σαν να μην πέρασε μια μέρα, ήταν εκεί και περίμεναν, καρτερικά, ούτε ίχνος σκόνης, τουλάχιστον σε κάτι ωφέλησε η επένδυση αλουμινίου. Πήρα στο χέρι το πρώτο μωρό, κάπως ένιωσα, (αποφεύγω να πω συγκίνηση για να μην προκαλέσω τα χλευαστικά σχόλια του Frankroo), τι λέγαμε? Ά ναι… εστιακής απόστασης 50 mm f1,4  (ενώ ο ευρυγώνιος των 20 mm που αγαπώ ιδιαίτερα ήταν στο δεύτερο μωρό)   το χέρι μου αυτόματα πήγε στον δακτύλιο εστίασης γυρίζοντας το δεξιά κι υστέρα αριστερά, σα να μη πέρασε μια ώρα, κανένα κόλλημα, ούτε στεγνά γράσα, τίποτα.  Γυρίζω τον δακτύλιο διαφράγματος, μέγιστο ανοικτό, ελάχιστο κλειστό, πατώντας ταυτόχρονα το κουμπί ελέγχου βάθους πεδίου , η ίριδα έτρεξε να ανταποκριθεί ξαφνιασμένη μετά από την απραγία των χρόνων.

Άνοιγμα της πλάτης , οι κουρτίνες του κλείστρου πεντακάθαρες λες και είχε περάσει ο Rank με ξεσκονόπανο, έμεινα έκπληκτος.

Ο δάκτυλος μου στον μοχλό προώθησης του φιλμ, οπλίζει, ενώ παράλληλα ένας δάκτυλος του αλλού μου χεριού έβαζε χρόνο έκθεσης 1/500 sec ένα γρήγορο κλικ ακολούθησε, κι ύστερα, ο χρόνος που τσουλάει αγέρωχα περιορίζεται στο 1/15  sec, έτσι μπόρεσα να ακούσω το άνοιγμα και το κλείσιμο της κουρτίνας του κλείστρου, ουσιαστικά double click, με ελάχιστη χρονοκαθυστέρηση ένιωσα ικανοποιημένος.

Στα χωρίσματα της κασέλας δυο φιλμ 400σαρια TMax, παίρνω το ένα στο χέρι, κοιτάζοντας την ημερομηνία λήξης, έλεγε Jun 2004, έτσι μπόρεσα να υπολογίσω την τελευταία φορά που έπιασα στα χέρια μου τα δυο αυτά υπέροχα μωρά, φυσικά μιλάμε για την F3 και την FM2 της Nikon,

Περιχαρής φόρτωσα το φιλμ στην μηχανή το πρώτο κλικ ακούστηκε, ο μοχλός επαναφοράς του φιλμ γύρισε δεξιόστροφα…

 Κι έτσι ένας Punk είναι έτοιμος, με φιλμάτη φωτογραφική μηχανή και ληγμένα φιλμ στην αυριανή φωτογραφική του εξόρμηση,

να κάνει τέχνη…τάχα μου δήθεν....

White Wishes

Θυμάσαι Αιρεσία που πριν κάνα χρόνο είχες ζητήσει-αναθέσει να κάνω ένα αφιέρωμα στην C86 σκηνή; Το ξέχασες ε; Καλύτερα. To ίδιο κι εγώ. Μου 'ρθε μιά αναλαμπή τώρα με τους White Wishes. Aπ' ευθείας από την παγωμένη(υποθέτω) αυτό τον καιρό, Αγία Πετρούπολη στα αυτιά σας. 'Οχι οτι κι εδώ κάνουμε ηλιοθεραπεία, τον δαγκώνουμε κανονικά και χωρίς καλοριφέρ μάλιστα(γμνε διαχειριστή!!), πράμα που μας φέρνει πιο κοντά στ' αδέρφια μας τους Ρώσους και σε τέτοια ακούσματα... Μα τι μαλακίες γράφω, enough, πάω να επισκεφτώ κανα blog με θέρμανση.

  Come And Say Hello by shelflife

Dirty Beaches - Horses Vs Paz De La Huerta

Kανένα ορθογραφικό λάθος με το beaches, μη σας παρασύρει η εικόνα παρακάτω. Άλλωστε το εξΑιρετικό badlands του Dirty Beaches υπάρχει εδώ και κάτι μήνες και το έχετε ακούσει. Ακούστε την τώρα και με την Paz, χε χε χε. Τιιι? το έχετε κάνει κι αυτό ήδη... Είμαι τόσο πίσω τελικα ε?

Silver Dapple - (pauses)

    Ωραίο!!  Απ' το Montréal  η παρέα. Μάλλον  σύντομα,περισσότερα στο bandcamp. Μέχρι τότε

                                   μόνο αυτό.

                                                                                                                  

the Pulsebeats

  Μέχρι και τηλέφωνο χρειάστηκε να πάρω για να μάθω πως κάνουμε ανάρτηση,(αφου καθάρισα πρώτα φυσικά τις αράχνες που πιάσαμε εδω μέσα).

   Είναι αυτό το δύσκολο δευτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτέμβρη, επιστροφή στο σχολείο, καινούρια δασκάλα, περισσότερα βιβλία, πρωινό ξύπνημα, Αγγλικά, πιάνο, μπαλέτα, μαθήματα τέννις, τι τραβάμε κι εμείς οι μαθητές. Τέλος πάντων όλο και καμιά κατάληψη θα παίξει να χαλαρώσουμε λιγάκι. 

Αντε καλή χρονιά..

  Wanna Make You Mine by The Pulsebeats

εμένα μ' άρεσε και το Cynical Ride